چرا به لرزه گیر یا شاک مانت نیاز داریم؟

اگر تا به حال فقط از میکروفون های داینامیک استفاده کرده اید، ممکن است هیچ وقت برای داشتن یک لرزه گیر یا شاک مانت احساس نیاز نکرده باشید. همچنین استودیوی خانگی شما احتمالا محیطی است که از نظر آکوستیکی تحت کنترل می باشد و برای انجام ضبط از یک پایه میکروفون استفاده می کنید. در این مقاله قصد داریم تا بررسی کنیم که استفاده از لرزه گیر چگونه ضبط ما را بهبود می بخشد.

اکثر میکروفون های کاندنسر استودیویی به همراه یک گلویی ساده عرضه می شوند و با اندکی هزینه ی بیشتر شما می توانید یک لرزه گیر – که پایه ی عنکبوتی یا تعلیق الاستیک نیز نامیده می شوند – بخرید. اما سوالی که در این جا وجود دارد این است که آیا واقعا به لرزه گیر نیاز داریم و یا گلویی عرضه شده توسط میکروفون برای رفع نیاز ما کافیست؟

این موضوع یک امر نسبی است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. به صورت کلی، میکروفون های استودیویی نسبت به لرزش (یا نویز بدنه یا نویز ضربه) حساس هستند و میزان این حساسیت خیلی بیشتر از میکروفون هایی است که بر روی صحنه مورد استفاده قرار می گیرند. دلیل این امر این است که مبدل های با کیفیت استودیو برای پاسخگویی هرچه بیشتر فرکانس های پایین طراحی شده اند؛ اما استفاده ی بهینه از این فرکانس های پایین بیشتر وقتی میسر است که نویزهای محیطی که در همین محدوده فرکانسی هستند مزاحم نباشند. بهترین راه برای تضمین داشتن بیس تمیز جدا کردن میکروفون به صورت مکانیکی از طریق یک تعلیق الاستیکی می باشد.

اگر منبع صدا حاوی اطلاعات مفیدی در فرکانس های پایین نباشد، شما می توانید از فیلتر Low-Cut الکترونیک برای حذف فرکانس های پایین و نویزهای ناخواسته استفاده کنید. اما این روش تنها تا جایی کاربردی و موثر است که نویزهای ناخواسته، صدای خیلی بلندی نداشته باشند. برای مثال، اگر خواننده تصادفا ضربه ای به پایه ی میکروفون بزند، لرزه ی ایجاد شده ممکن است انرژی زیادی داشته باشد و باعث شود بار زیادی به روی قطعات الکترونیکی میکروفون منتقل شود. در چنین موقعیتی از فیلتر Low-Cut کاری ساخته نیست؛ زیرا نه تنها فرکانس های پایین دیستورت می شوند، بلکه کل سیگنال کلیپ شده و صدای خروجی با اختلال روبرو می شود. از این رو، لرزه گیر برای جلوگیری از اینگونه آسیب های صوتی بسیار مطمئن تر می باشد، زیرا نویز ضربه را قبل از رسیدن به میکروفون کاهش می دهد.

امروزه برخی از میکروفون های جدیدتر دارای لرزه گیر داخلی می باشند و به عبارتی پایه ی کپسول، جذب کننده ی لرزه می باشد. این ویژگی کمک می کند تا ضبط تمیز تر از قبل انجام شود؛ اما با این وجود باز هم وجود یک لرزه گیر خارجی، بسیار موثرتر است.

نکته مهم دیگر این است که برای جذب بیشترین لرزش، باید قابلیت ارتجاعی تعلیق با جرم میکروفون در تناسب باشد. به همین دلیل تولیدکنندگان یک لرزه گیر اختصاصی برای هر مدل از میکروفون های خود ارائه می کنند. لرزه گیرهای متفرقه ای که به صورت عمومی و برای همه ی میکروفون ها ساخته می شوند، معمولا کش های بسیار محکمی دارند و برای جلوگیری از لرزش میکروفون هایی با وزن متوسط یک پوند مناسب می باشند؛ ولی در حالت کلی برای این که یک ضبط بدون نویز و با شفافیت بالا داشته باشید، بهترین راه حل، لرزه گیر اصلی و انحصاری از کمپانی تولید کننده ی مدل خاص میکروفون شما می باشد.