خیلی از افراد، هنگام ضبط صدا ، مرتکب اشتباهات پیش پا افتاده ای می شوند که منجر به تضعیف نتیجۀ نهایی خواهد شد. خوشبختانه، با تدابیر ساده ای می توان از بروز بیشترِ این اشتباهات جلوگیری کرد. در این مطلب قصد داریم 8 مورد از این تدابیر را بیان کنیم.

1. فاصله خود را با میکروفون کنترل کنید

هر نوع گفتار ضبط شده از یک سری قسمت های بلندتر و ساکت تر تشکیل شده است. برای قسمت های بلند گفتار ، باید دورتر از میکروفون حرکت کنید. سپس ، هنگامی که قطعات آرام را ضبط می کنید ، به میکروفون نزدیک شوید.

2. از میکروفون خارجی استفاده کنید

دوربین ها و تلفن های هوشمند مجهز به میکروفون از پیش نصب شده هستند که به اندازه کافی برای گپ های ویدیویی با یک فرد مجزا مناسب هستند. اما آنها معمولاً هنگام ضبط صدا برای مخاطبان وسیع به اندازه کافی خوب نیستند.اگر می خواهید به کیفیت صدای حرفه ای برسید ، باید در یک میکروفون خارجی سرمایه گذاری کنید.در لینک پایین شما میتوانید  بهترین میکروفونها برای ضبط صدا را مشاهده کنید.

https://echokowsar.com/store-16/store-24/store-21

3. نویز محیط را حذف کنید

نویز قابل توجه پس زمینه منبع مداوم حواس پرتی در یک فایل صوتی است. اما پیدا کردن مکانی کاملاً غیرقابل صدا کاملاً غیرممکن است. با این وجود ، شما باید تا حد ممکن این کار را  انجام دهید تا نویز محیط از محل ضبط خود کم شود. برخی از راه های انجام این کار عبارتند از:

  • فن ها و سایر دستگاه هایی که به ایجاد نویز پس زمینه منجر می شوند را خاموش کنید.
  • هنگام روشن بودن ضبط کننده ، آن از رایانه خود دور نگه دارید ، چراکه فن آن در حال کار می باشد.
  • اشیاء مانند پارچه ، حوله ، کتاب ، ملافه و غیره مانند عایق های طبیعی عمل می کنند اگر آنها را در برابر دیوارهایی قرار دهید که از طریق آن صدا می آید. نویزی دیگر وجود نخواهد داشت.

4- جلوی نشت صدا را بگیرید

نشت صدا (leakage, bleed, spill) به پدیده ای گفته می شود که صدای سازی که در حال ضبط آن هستید به وسیلۀ میکروفون تخصیص یافته برای یک ساز دیگر برداشت شود. همین اتفاق برای هدفون هم بیفتد. Cue Mix یا همان میکسی که از طریق هدفون به گوش خواننده یا نوازنده می فرستید، توسط میکروفون برداشت می شود. برای حل این مشکل، کاپ های هدفون را کاملاً روی گوش خود قرار دهید و ولوم آن را با در محدوده ای قرار دهید که به بیرون درز نکند. اینکه از چه سطح صدایی استفاده کنید، بستگی به میکس دارد. مثلاً برای ترک های کم صدا، نباید از ولوم های بالا استفاده کنید.

5- از پاپ شیلد استفاده کنید

نزدیک گرفتن میکروفون به دهان، باعث به وجود آمدن popهای ناخواسته در صدای ضبط شده می شود که ناشی از تاثیر polisivها است. استفاده از پاپ شیلد (که یک فاصله چند سانتی متری بین خواننده و میکروفون به وجود می آورد) شدت پاپ ها را کاهش داده یا مشکل را به کلی حل می کند. pop shild جلوی دردسرهای بعدی را می گیرد.

6- هنگام ضبط افکت ها را خاموش کنید

معمولاً در هنگام میکس، افکت های مختلف را اضافه یا تنظیم می کنید (ریورب، دیلی و غیره)؛ اما سعی کنید تا جایی که راه دارد صدا را خشک و بدون هیچ افکتی ضبط کنید. چرا می خواهید از افکتی که هنوز درموردش تصمیم قطعی نگرفته اید استفاده کنید و اساساً چرا صدا را به صورت خشک ضبط نکنید؟

7- روی هدفون میکس کار کنید

ساخت هدفون میکس خوب با مانیتورهای استودیویی می تواند کار سختی باشد. سعی کنید از یک هدفون برای شنیدن میکس استفاده کنید. خواهید دید که تغییرات کوچک، چه اثرات بزرگی روی نتیجۀ کار دارند. هدفون میکس، بسته به اینکه چه کسی از آن استفاده می کند می تواند بهینه شود. مثلاً خوانندۀ وکال برای هماهنگ کردن صدای خود، دوست دارد ضربات درام را قوی تر بشنود؛ اما نوازندۀ گیتار، تمرکزش روی صدای بقیۀ گیتارها است و به همین خاطر دوست دارد صدای گیتار را قوی تر بشنود. بنابراین همانطور که در هنگام میکس از هدفون استفاده می کنید تا جزئیات را با دقت بالایی بشنوید، برای هدفون میکس هم بهتر است از هدفون استفاده کنید تا جزئیات لازم را به خوبی بشنوید.

8- اول صدا، بعد میکروفون

معمولاً به ندرت می توان صدایی را که خوب به میکروفون نرسیده با تکنیک درست کرد؛ بنابراین اولین نکته در ضبط صدا یعنی خودِ صدا را در نظر داشته باشید و بعد به انتخاب میکروفون و تکنیک های استفاده از آن بیندیشید.